“ამიხსენით ხალხნო, ბაღშიც თუ აღარ ასწავლით ლექსებს ბავშვებს, ამ გართობას რაღატომ ასწავლით?“ - მარიამ წიკლაური

ქართველი პოეტი, საბავშვო მწერალი, მთარგმნელი, ლიტერატურული პრემია „გალას“ ლაურეატი, მარიამ წიკლაური სოციალურ ქსელ „ფეისბუკში“ წერილს აქვეყნებს.

ნახეთ რას წერს საბავშვო მწერალი:

„შვილიშვილი გამომყავს ხოლმე ბაღიდან. საჯარო ბაღია, საღამოს ასეთ დიალოგს შევესწარი ბაღის კართან პედაგოგსა და მშობლებს შორის:

- ფოტოები გადავიღეთ. ვემზადებით კარნავალისთვის.
- მასწავლებელო ლექსებს ასწავლით, მითხარით რას ასწავლით და შინ ვავარჯიშებ"
- არა, ლექსებს არ ვასწავლით ეს იქნება გართობითი კარნავალი. თუ თოვლის ბაბუა ეტყვის, ლექსი თქვიო, თუ ეცოდინება თქვას, მაგრამ ჩვენ არა ვასწავლით.
- მასწავლებელო, გართობითი როგორი?
- აი , ჩავრთავთ მუსიკას და გაერთობიან ბავშვები. მერე საჩუქარს მივცემთ და ეგრე გაერთობიან და იქნება გართობითი კარნავალი."

მე ვდგავარ იქვე (რა თქმა უნდა ამ მასწავლებელმა და არც მშობლებმა არ იცის ჩემი "მაზოლის" - პოეზიის ამბავი) და ვფიქრობ, ვაი ჩვენს პატრონს და ვაი, ჩვენს გართობას. ყველა ასე ერთად რატო გამოვთაყვანდით ამ ქვეყანაში, ხომ არ იცის ვინმემ? ამიხსენით ხალხნო, ბაღშიც თუ აღარ ასწავლით ლექსებს ბავშვებს, ამ გართობას რაღატომ ასწავლით? ეს გართობაა წივილ-კივილით ცეტობა და სირბილი, სხვა რა? რატომ მუშაობთ მაშინ ბაღში? წადით , სხვაგან იმუშავეთ. ვაიმე, საცოდავი ბავშვები ჩვენს ხელში... არ დამიწყოთ ახლა ახსნა, რა საჭიროა ლექსების სწავლა, საერთოდ სწავლა, წვრთნა გონებისა და ლექსიკისა, მეტყველებისა და წარმოსახვისა...
თავი აღარ მინდა ცოცხალი...“ - წერს მარიამ წიკლაური.