"აბაა, ეხლა რაზე აპირებთ რომ დამცინოთ? ნულიდან დაწყებული გზა მექსიკიდან ამერიკამდე... გამოცდილების არ გაზიარება იმ ხალხისთვის ვინც გზას ადგას უკვე მოდის მექსიკით, შეცდომა იქნება ჩემი მხრიდან" - აშში მექსიკიდან ჩასული ემიგრანტი

აშშ-ში ემიგრაციაში წასული ერთ-ერთი ახალგაზრდა კაცი, რომელიც ჯგუფის "მექსიკიდან ამერიკაში" წევრია, წერს:

"კაი გამარჯობა თქვენი ძმებო, როგორ მყევხართ? აბაა, ეხლა რაზე აპირებთ რომ დამცინოთ? კი ბევრი დამცინეთ საკუთარ თაავზე დამაფიქრეთ. მაგრამ რომ არ დავწერო გამოცდილება არ გაუზიარო იმ ხალხს ვინც მართლა გზას ადგას უკვე მოდის მექსიკის გზით შეცდომა იქნება ჩემი მხრიდან. ყველა ერთნაირი ხომ არ ვართ ზოგი დაგვცინებს ზოგს შეშურდება ზოგი გვერდში დაგვიდგება! ნულიდან დაწყებული გზა ამერიკაამდე.

1)დაუკავშირდი ბ-ტ ჟენიას, ვიცოდი რომ მანქანით მხოლოდ მას გადმოყავდა ხალხი. გამარკვია სიტუაცია როგორ და რანაირად ხდებოდა მისი მხრიდან დახმარება, ასევე დამაკვალიანა რომელი საბუთით შეძლებდა გადმოყავანას ჩემსას მექსიკაში, რომელი საბუთი კეთდებოდა ყველაზე მალე ჩამონათვალი გამომიგზავნა, ტურიზმის საბუთი კეთდება 2 კვირაში ეგ გაკეთე და წამოდიო, მომცა ნომერი მამია ხეცურიანის.

2)დაუკავშირდი ბ-ტ მამიაა ხეცურიანს, პირველივე საუბრის დროს დატოვა კაი ადამიანის შთაბეჭდილება, მართლაც ადამიანურად მომიდგა.

ამიხსნა თავის პირობა როგორ აკეთებდა საბუთს, რამდენხანში ავიღებდი საბუთს.

მართლაც რაც მითხრა თავის დათქმულ ვადაში გამომიგზავნა მექსიკის ტურიზმის საბუთი 20 დღიანი, ანუ 20 დღე შემეძლო მექსიკაში ყოფნა ამ საბუთით.

3)საბუთი რომ ავიღე დაუკავშირდი ისევ ბ-ტ ჟენიას, გადაუგზავნე საბუთი გადაუგზავნე პასპორტის ფოტო.

დამიგეგმა მგზავრობა თბილისი სტანბული სტანბული კანკუნით.

ბ-ტ მამიასთან შეთანხმებით გავაკეთე ყველაფერი, ვიყიდეთ ბილეთები წინა გზის უკანა გზის დავჯავშნეთ სასტუმრო. გავემგზავრე კანკუნში.

თბილისიდან რომ წავედი კითხვები არ ჰქონდა თბილისის აეროპორტს არაფერი.

კითხვები ჰქონდათ სტანბულში, რამდენი ხნით მივდიოდი, როდის ვბრუნდებოდი უკაან, ასევე თუ მქონსა თანხა 10,000 ზე მეტი.

4)კანკუნში რომ ჩავედი ვიცოდი ვისთან უნდა მივსულიყავი პასპორტ კონტროლზე, ასევე ვიცოდი სახელი პიროვნების.

კანკუნის აეროპორტში გამაჩერეს 15 წუთი, გამოვიდა ვიღაც პოლიციელი და ხელით მანიშნა აქეთ წამოდიო, გავყევი მეც ცხვარივით..

კანკუნის აეროპირტი გავიარე გამწვანებით, რაც მითხრა ბ-ტ ჟენამ ყველაფერი ისე დამხვდა კანკუნის აეროპორტში. კანკუნში რომ გავედი დამხვდა მექსიკელი ტიპი ვიცოდი მისი ფოტოც მივადექი, ამ

ბიჭმა გადამიყვანა ჟენას სასტუმროში.. მამია 24 საათი იყო კავშირზე ჩემთან, რასაც ვერ ვიგებდი ეგრევე ურეკავდი და მიხსნიდა ყველაფერს.

სასტუმროში რომ მივედი იქ იყვნენ 7 ქართველი ბიჭი 11 სომეხი ბიჭი, 2 დღე ვიყავით კანკუნში.

გარეთ გასვლა არ შეგვეძლო გვითხრეს რომ არ გახვიდეთ არსად თუ რამე გინდათ ჩვენ მოგიტანთო…

მეორე დღეს მოვიდა ისევ ეს ტიპი მოგვიტანა ბილეთები კანკუნი ტიხუანის, გვითხრა ხვალ მოვა 3 ტაქსი მინივენი გაყევით აეროპორტშიო.

5)გადმოვფრინდით ტიხუანაში, ტიხუანაში დამხვდა ბ-ტ ჟენია, დამხვდა 2 მექსიკელი ტიპი.

აგვიხსნა ყველაფერი რა და როგორ უნდა გაგვეკეთებინა რა გზა უნდა გაგვევლო.. თვითონ ბ-ტ ჟენიამ დაგვაბინავა სასტუმროში, თავად მოგვიტანა 4 დღის საკმარი პროდუქტი იჯექით სახლში ჩემს ზარა დაელოდეთო..

ზარს დაველოდეთ და ვიჯექსით ჯიგრულად არ გვაკლდა არაფერი..

3 დღეს დაგვირეკა ჟენიამ ხვალ დილია 6 საათზე გავდივართ და მზად იყავით.

დილის 6 საათზე მოვიდა მანქანა 3 მინივენი გადავნაწილდით მანქანებში წავედით საზღვრია მხარეს..

აქაც აგვიხსნეს ყველაფერი რა და როგორ უნსა გაგვეკეთებინა, 7 საათი ვიყავით რიგში ძალიან დიდი რიგი იყო 1 მანქანა გადიოდა 20 წუთიან შემოწმებას..

ჩვენი რიგი რომ მოვიდა ჩვენ არ გადავსულვართ მანქანით მძღოლი გადავიდა მექსიკელ მესაზღვრეს თავად მიაწოდა პასპირტები 25 წუთი ველოდეთ, ეს ლოდი იყო ყველაზე ძნელი, ცივი ოფლი მასხავდა..

მოვიდა მძღოლი გავაგრძელეთ გზა, როგორც კი გადავცდით რაღაც ხაზს მძღოლმა გვითხრა აქ ჩამოდით და მიდით ამერიკელებს და ჩაბარდითოოო….

გამოვიარეთ ტიხუანა - სან ისიდროს საზღვარი კალიფორნის მხარეს..

6)ამერიკელ მესაზღვრებთან მისვლა და ჩაბარება ერთი იყო, ჩაბარებისთანავე გადაგვიყვანეს სპეციალურ ოთახში.. სადაც ვიყავით 18 საათი, გვქონდა მხოლოდ წყალი, ტელეფონი ჩაბარების დროს ჩამოგვართვეს..

18 საათის მერე მოვიდა დიდი მარშუტკა, მარშუტკაში გაგვიყვანეს ეტაპობრივად ბორკილებ დაგვადეს ხელებზე ეგრე გავყავდით..

გადაგვიყვანეს დეთენშენში, შესვლის დროს ჩამოგვართვეს პირადი ნოვთები. დაიწყეს რაღაც ანკეტის შევსება ენა მე არ ვიცოდი და ნახევარზე მეტს ვერ ვიგებდი რას მელაპარაკებოდნენ……….

დაუტოვე სპონსორის ნომერი მისამართი.

დეთენშენში ვიყავით 50 კაცი ნახევარი ქართველები, ნახევარიც სომხები.

4 დღე ვიყავით დეთენშენში, დეთენშენი გაუსაძლისი არაა, ნარმალა არ მოკვდება ადამიანი ეგ თემაა. დილის 9 საათი იქნებოდა რომ დაიწყეს ჩვენი გვარების ამოკითხვა. გაგვიყვანეს აქედანაც ეტაპობრივად, გასვლის დროს დაგვადეს ბორკილები ხელებზე ფეხებზე, დიდი ავტობუსი იყო ყველა იქ აგვიყვანეს და გადაგვიყვანეს წითელ ჯვარში..

წითელი ჯვარი კი არაააა შავი ეშმაკის ჯვარი უნდა ერქვას მაგას!!!! წითელ ჯვარში გაფავივლეთ წყალი, დავლიეთ ყავაა ჩაიიი სულ თავზე ვისხით, რაც კი რამე იყო ყვეოაფერი ვჭამეთ 5 დღის მშივრებმა..

ჩამაცვეს ტანსაცმელი 38 ზომა მაქვს ფეხი 41 ზომა მომცეს, სიმაღლეა 1,69 ვარ 2 მეტრის შარვალი მომცეს ტიპები დაგვცინოდნენ…

500 $ გადსგვახდევინეს ბილეთების ყიდვაში ნიორკამდე რომ ჩამოვსულიყავით ნუ კაროჩე წითელი ჯვარის გარდა ყველაფერია რააა!!!

ჩემო მეგობრებო, ძმებო და დებო, ქართველებო.. იმედი არ მოგიშალოთ ქართველების, ჩვენზე მაგარი ერი არ არსებოს არაა..

რა გზაც გავიარე ეს არია დიდათ სწავლული განათოებული არ ვარ რაც შევძელი გადმოგეცით ჩემი განვლილი გზა.. ერთი მინდა ვთქვა, ვინც მოდის ამა თუ იმ გზით ხელს ნურავის უშლით გზას ნუ ურევთ, ისე როგორც მე მირევდით გზას აქ ზოგიერთებისთვის რომ დამეჯერებინა ბრუკლინში კიი არაა ისევე ქუთაისში ვიქნებოდი ბირჟაზე…

ბ-ტ ჟენიას გადაუხადე 8700 დოლარი.

ბ-ტ მამიას გადაუხადე საბუთის 1500 დოლარი.

ბილეთები თბილისი სტანბული კანკუნი გადავიხადე 3200 დოლარი.

სპონსორში გადავიხადე 1500 დოლარი.

ჯიბის ხარჯიში აქეთ იქეთ ჭამა ეს ის 500 დოლარი.

ბილეთი კალიფორნიდან ნიიორკამდე 500 დოლარი",-წერს, ახალგაზრდა კაცი.

ასევე დაგაინტერესებთ:

🔵ახლა კი ვარ ფრანკფურტის ხუთვარსკვლავიანი სასტუმროს "ჰაუსქიფინგის სუპერვაიზერი", მაგრამ არასდროს დამავიწყდება როგორ შემიგროვებია ჯართი ბებოსთან ერთად, როგორ მიზიდია მასთან ერთად ტყიდან შეშა, როგორ ვყოფილვარ ზოგჯერ მშიერი - ემიგრანტი გერმანიიდან

🔵მსგავსი პრეცენდენტი არ ყოფილა, 8 წლის დათისთვის გერმანელები და ამერიკელები პროთეზების შექმნას ცდილობენ