„მახსოვს ძაღლი, რომელიც გემზე მყოფ პატრონს ზღვაში ცურვით მიჰყვება და მეომარი, რომელიც დამწვარი მთავრობის სახლის წინ ავტომატით ხელში ცეკვავს“ - ემიგრანტის პროზა

1993 წლიდან მხოლოდ ორი კადრი მახსოვს: ძაღლი, რომელიც გემზე მყოფ პატრონს ზღვაში ცურვით მიჰყვება და მეომარი, რომელიც დამწვარი მთავრობის სახლის წინ ავტომატით ხელში ცეკვავს. აფხაზეთი ჩემთვის ამ ორი კადრით იწყება და მთავრდება.
30 წელი დიდი დროა. მთელი ერთი თაობა, რომელსაც აფხაზეთი არ უნახავს და მხოლოდ გადმოცემით, მშობლების მონაყოლით იცის ახალი ათონი, ბიჭვინთა თუ რიწის ულამაზესი ტბა..
ჩემი თაობის დიდი ნაწილისათვის აფხაზეთი ტკივილია. ობლობის ტკივილი. მიზეზი, რის გამოც დედების, მამებისა თუ ბებია-ბაბუების გარეშე დარჩნენ. უსუსურობის განცდაცაა აფხაზეთი. განცდა, რომელიც დღეს უკვე სრულწლოვან, ზრდასრულ ობლებს თვალებს სულ რამდენიმე წუთით ახუჭვინებს და წარმოადგენინებს, როგორი სრულფასოვანი შეიძლება ყოფილიყო ცხოვრება დედის გვერდზე, კარზე ზარისა თუ ტელეფონის რეკვის გაუთავებელი მოლოდინის გარეშე.
და მაინც: რა არის აფხაზეთი ჩვენთვის, თაობისათვის, რომელსაც მშობლებმა მისი დაბრუნების მორალური ვალდებულება დააკისრეს?. სხვა არაფერი, თუ არა ადგილი, სადაც უნდა დავბრუნდეთ. ტერიტორია, რომელიც ძალადობრივი გზით წაგვართვეს. ჰო, აფხაზეთი, სამაჩაბლოსთან ერთად, ჩვენთვის ტერიტორიაა. მიწის ნაგლეჯი, რომელიც დროსთან ერთად, ჩვენს ემოციურ მეხსიერებაში უფრო და უფრო ფერმკრთალდება და აბსტრაქტულობაში გადადის აფხაზეთი მითია. მითი, რომლის რამდენიმე ფოტოს გამოჩენისასაც ინტერნეტს ვაწყდებით და ჩვენი ქვეყნის აბსტრაქტული კუთხის აბსტრაქტულ ქუჩებს ვათვალიერებთ, ქუჩებს, რომლებზეც გვიყვებოდნენ, სანაპიროს, რომელსაც მისტირიან, სახლებს, რომელსაც 30 წლის წინანდელი კვალი ატყვია.. ვუყურებთ კადრებს უცნობი ქალაქებიდან და სოფლებიდან და გულის სიღრმეში გვიხარია. გვიხარია, რომ იქ ცუდად ცხოვრობენ. რომ ისევ საბჭოთა მანქანებით დადიან, რომ ინფრასტრუქტურა არ არსებობს, რომ უკიდურესი გაჭირვება აქვთ. გვიხარია, იმიტომ რომ ეს სამართლიანი სასჯელი გვგონია მათთვის. ჩვენივე ტოლი ადამიანებისათვის, რომლებისთვისაც საქართველო ისეთივე აბსტრაქციაა, როგორც ჩვენთვის აფხაზეთი. სოხუმს დავიბრუნებთ ცხინვალსა და აფხაზეთს, გავხდებით განმათავისუფლებლები და მერე მთელი ქვეყანა ჩვენ ვიქნებით.
30 წელი გავიდა. ვამბობთ, რომ დავბრუნდებით, რომ ისინი ჩვენი ძმები არიან, რომ აფხაზეთი და სამაჩაბლო საქართველოა და ვიტყუებით. ვატყუებთ ერთმანეთსაც და საკუთარ თავებსაც გვიფიქრია, რა არის ჩვენთვის აფხაზეთი? - იქნებ, მხოლოდ საგზაო ნიშნები დასავლეთ საქართველოსკენ მიმავალ გზაზე, ამინდის პროგნოზი საინფორმაციო გამოშვებების ბოლოს, ან კიდევ, კედლებზე ოკრობოკროდ დატოვებული გრაფიტი თუ ბანერები მაგისტრალზე წარწერით, „გვახსოვდეს აფხაზეთი?“
ხათუნა ქარაია, აფხაზეთიდან დევნილი, ემიგრანტი რეჯო-კალაბრიაში
1753900067
მსოფლიოვიქტორ ორბანი: ეს არ არის ომი უკრაინასა და რუსეთს შორის, ეს დასავლეთსა და რუსეთს შორის ომია
ეს არ არის ომი უკრაინასა და რუსეთს შორის, ეს დასავლეთსა და რუსეთს შორის ომია - განაცხადა უნგრეთის პრემიერ-მინისტრმა, ვიქტორ ორბანმა. „დასავლეთის ლიდერი დონალდ ტრამპია. სანამ ორ ლიდერს შორის პირდაპირი...
1753898440
საზოგადოებაგიორგი კალანდარიშვილი: ადმინისტრაციას ჰქონდა ლეგიტიმური საფუძველი შესაბამისი კითხვებით მიემართა ევროპარლამენტისთვის, თუ რას ეფუძნება ასე უაპელაციოდ, ხმამაღლა გაკეთებული შეფასება, რომ თითქოს არჩევნები იყო გაყალბებული
ადმინისტრაციას, ამ შემთხვევაში, ჰქონდა და აქვს აბსოლუტურად ლეგიტიმური საფუძველი იმისა, რომ შესაბამისი კითხვებით მიემართა ევროპარლამენტისთვის იმის თაობაზე, თუ რას ეფუძნება მათი შეფასებები და ასე უაპელა...
1753896185
საზოგადოებაშალვა პაპუაშვილი მალაიზიის ქვედა პალატის თავმჯდომარეს შეხვდა
პარლამენტის თავმჯდომარე შალვა პაპუაშვილი მალაიზიის პარლამენტის ქვედა, წარმომადგენელთა პალატის თავმჯდომარე ჯოჰარი ბინ აბდულს შეხვდა. მხარეებმა ხაზი გაუსვეს ორ ქვეყანას შორის მზარდ ურთიერთობებს. ყურადღე...
1753896138
საზოგადოებაშალვა პაპუაშვილი იორდანიის სენატის პრეზიდენტს შეხვდა
საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე შალვა პაპუაშვილი იორდანიის ჰაშემიტური სამეფოს სენატის პრეზიდენტ ფაისალ აკეფ ალ-ფაიზს შეხვდა. ინფორმაციას საქართველოს პარლამენტი ავრცელებს. უწყების ცნობით, მხარეებმა...
1753895385
საზოგადოებაზარქუა: არ ვიცი, ანიტას და მის ბელადს რა ჩანაფიქრი აქვთ, მაგრამ ვინც კანონს დაარღვევს, ყველა თანასწორია, მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ არის, რას წარმოადგენს, ოპოზიციაა, თუ რიგითი წევრი
არ ვიცი, ანიტას და მის ბელადს რა ჩანაფიქრი აქვთ, მაგრამ მთავარი ერთია, ვინც დააშავებს და ვინც კანონს დაარღვევს, ყველა თანასწორია, მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ არის, რა არის და რას წარმოადგენს, - ამის შესა...